Je bent jong en iemand van wie je heel veel houdt, sterft. Hoe ga je daarmee om? Twee jonge vrouwen die het zelf hebben mee gemaakt, onderzoeken in Een Doodnormale Podcast wat het betekent om jong te rouwen.
Je bent nog jong en er eigenlijk helemaal niet mee bezig. Maar ineens, veel te vroeg, krijg je te maken met de dood van iemand van wie je heel veel houdt. Hoe is het om een ouder, zus of vriend te verliezen? Kun je steun vinden bij leeftijdsgenoten en hoe moet dat eigenlijk, rouwen?
Bron; NPO3
Podcast Doodnormale podcast
Twintigers en ervaringsdeskundigen Benthe Göbel en Sabien Brehler onderzoeken in Een Doodnormale Podcast wat het betekent om jong te rouwen. Voor de podcast zijn jongeren tussen de 20 en 30 vragen gesteld over hun ervaringen met de dood en rouw van iemand die belangrijk voor ze was. Heftige verhalen, maar ook mooi en hoopval.
Hoe ga je om met rouw en verlies als je het zelf mee maakt?
En wat als je zelf te maken krijgt met het verlies van iemand van wie je veel houdt? Jongeren die het hebben meegemaakt, hebben daar ideeën bij. Bovenal geven ze je mee dat ‘goed’ of ‘fout’ rouwen niet bestaat. “Doe vooral waar jij jezelf fijn bij voelt! Voel je je ziek? Meld je dan ook af bij werk/school. Wil je praten? Praat erover! Wil je niet praten? Dan ook gewoon niet doen. Wil je iets op de uitvaart vertellen? Doen! You do you, voel je nergens schuldig over en laat je niet overhalen om dingen te doen waar je je, ook al is het maar een klein beetje, niet prettig bij voelt”, zegt een jongen.
Iedereen rouwt op zijn eigen manier en tempo, neem vooral ook die tijd om het goed te verwerken. Dat helpt veel meer dan het onderdrukken en het weigeren te verwerken.
Wat kun je doen als je iemand kent die iemand verliest?
Als je iemand kent die erg verdrietig is omdat hij of zij iemand is verloren, is het vaak erg moeilijk om te weten wat je moet zeggen. Echt; niets zeggen is ook goed. Wat vaak al helpt is dat je laat weten dat je niet vergeten bent. Vraag hoe het met diegene gaat. Ook als het al een tijdje (weken, maanden, maar zelfs ook jaren) geleden is. Iemand die rouwt doet daar vaak lang over. Ook al lijkt het alsof het leven gewoon doorgaat, het verdriet is er nog.
Dus; wees lief, gooi je arm om de schouder van diegene, toon begrip, ga samen iets doen, zorg voor afleiding en praat..
Heb jij al te maken gehad met rouw en verlies?
Wat herken jij vooral in de verhalen van anderen?
Wat heeft jou juist wel geholpen? is er iets wat je juist heel vervelend of lastig vond?
